Οι αναμνηστικές φωτογραφίες με την Ρένα Δούρου δίνουν και παίρνουν. Οι λαλίστατες εκπρόσωποι των καθαριστριών, που το υπουργείο αδίκησε και ο ΣΥΡΙΖΑ αγκάλιασε με τόση φροντίδα, δεν έπαψαν να μιλούν από σταθμό σε εφημερίδες της απανταχού αριστεροσύνης και να τραγουδούν με την Χαρούλα Αλεξίου και τα κόκκινα γάντια τους. Και μάλιστα, με περιφρούρηση, παρακαλώ, από μεγάλες μορφές της προσφάτως αριστερής –προ ολίγου κι ουχί παρ’ ολίγον σημιτικής– κουλτούρας και διανόησης, όπως ο πάλαι ποτέ συγγραφέας, ο κυρ Βαγγέλης ο Ραπτόπουλος. Αυτές θα ξέρουν καλύτερα ποιο είναι το σωστό! Κι οι συναδέλφισσές τους, που δεν έχουν φωνή, γιατί ίσως να τις εμπιστεύτηκαν και γιατί ίσως πάλι δεν ξέρουν πια που να στραφούν, δεν ακούγονται πουθενά.
Ε, λοιπόν, μετά από τόσες συναυλίες και συνεντεύξεις, στις οποίες οι ηγετικές μορφές των καθαριστριών μίλησαν στο όνομα όλων, τώρα δοκιμάζουν τη φωνή τους, πλάθοντας τον δικό τους τσεγκεβαρικό μύθο και μας διαβεβαιώνουν: ποτέ δε ζήτησαν απ’ την Ρένα Δούρου να τις προσλάβει. Το είπε κι η ίδια, δε θα παρανομήσει. Συμφώνησαν κι αυτές, έτσι είναι το σωστό. Δε θέλουν να τις προσλάβει η Δούρου. Περιμένουν απ’ το κράτος να αποσύρει τον «παράνομο νόμο» του.
Βέβαια, περιμένουν κι απ’ το κράτος ν’ αλλάξει κυβέρνηση, ώστε κάπου εκεί να εμφανιστούν κι εκείνες που δεν έπαψαν να μιλούν ως εκπρόσωποι, επαναλαμβάνοντας την ιστορία τους, ώστε να βρεθούν μέσα στα πολιτικά σαλόνια κι όχι απ’ έξω μ’ ένα πανί στο χέρι. Ποιος θα προτιμούσε να καθαρίζει υπουργεία, όταν μπορεί να τα διοικεί; Έτσι σκέφτηκαν κι αυτές κι είπαν: δε βιαζόμαστε, θα μας προσλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκλογές θα έχουμε στα κοντά, ας περιμένουμε λίγο ακόμη και θ’ ανταμειφθούμε, τώρα που το πλήρωμα του χρόνου πλησιάζει! Και, όπως φαίνεται, ο μύθος της περσόνας αγωνιζόμενης καθαρίστριας κρύβει την αλήθεια της ήσυχης κι υπάκουης, που καλά τα συμφώνησε με την αριστερά να λάμψει δια της απραξίας της. Σκούπα και φαράσι να καθαρίσουμε απ’ τις ακαθαρσίες της πολιτικής!
Πόντιξ ο Συσσίφιος
Anarchy press gr 