ΜΑΥΡΕΣ ΜΕΡΕΣ-ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ

Μέσα στις αδιέξοδες μαύρες μέρες μας να σου και οι λευκές νύχτες. O κόσμος πρέπει να διασκεδάσει και να ξεχαστεί λίγο από την δυσκολία των ημερών μέσα από το shopping therapy και την γκλαμουριά που θα προσφέρει ο δήμος της Καλαμάτας το Σάββατο βράδυ.

Τα μαγαζιά θα είναι ανοιχτά από τις 8 το βράδυ μέχρι νωρίς το πρωί με πολλές προσφορές, ενώ στους δρόμους της πόλης θα παιανίζουν μπάντες και μουσικά συγκροτήματα. Σύσσωμα τα τοπικά ΜΜΕ προπαγανδίζουν την Λευκή Νύχτα ως μια ευκαιρία για τους εμπόρους, τους καταναλωτές αλλά και για τους επισκέπτες της πόλης. Η παραπάνω εμπορική φιέστα γίνεται για δεύτερη χρονιά στην πόλη και όπως και πέρυσι έτσι και φέτος αναμένεται πλήθος κόσμου από όλη την Πελοπόννησο και την Αθήνα.

Ο τοπικός τύπος έχει βαλθεί να βγάλει μίζερους και σκοταδιστές όσους βλέπουν αυτή την εμπορική φιέστα ανούσια, με μόνο σκοπό την περαιτέρω εκμετάλλευση των εργαζομένων στα εμπορικά μαγαζιά και με απώτερο σκοπό την εδραίωση εξαντλητικών ωραρίων καταστημάτων.

Αλήθεια γνωρίζουν οι επισκέπτες για το εάν οι υπάλληλοι που θα μείνουν μέχρι νωρίς το πρωί στο μαγαζί του εργοδότη τους θα πληρωθούν υπερωρίες; Γνωρίζουν εάν είναι ασφαλισμένοι; Γνωρίζουν πόσο είναι ο μισθός τους και εάν δίνεται κανονικά;

Το οξύμωρο στο συγκεκριμένο γεγονός είναι ότι οι ίδιοι που πάνε για μεταμεσονύχτια ψώνια στηρίζοντας έτσι την εκμετάλλευση των εργαζομένων που θα δουλέψουν αυτή την νύχτα, συγχρόνως γκρινιάζουν για την οικονομική τους κατάσταση. Η βλακεία βλέπετε δεν έχει τέλος.

Οι επισκέπτες καταναλωτές που θα βρεθούν σε αυτή την Λευκή Νύχτα καλό θα ήταν να αναλογιστούν τα παραπάνω και επί πλέον να ψάξουν μέσα τους γιατί να χρειάζονται ένα Σαββατόβραδο μέχρι τα ξημερώματα για να ψωνίσουν ρούχα παπούτσια και καλσόν. Να ψάξουν γιατί πρέπει μια ζωή να συμπεριφέρονται σαν πρόβατα στο σφαγείο και να συμμετέχουν ελαφρά τη καρδία, χωρίς να σκέπτονται τις επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσουν, σε κάθε σκουπιδοεκδήλωση που τους πασάρουν.

Το μόνο φως που χρειαζόμαστε την νύχτα είναι αυτό των αστεριών που μας βοηθάει να ονειρευόμαστε ένα ανεξούσιο κόσμο.  

ΑτΝ