Πολιτικά όντα ή αντιπολιτικοί αγώνες;

Ουκ ολίγες φορές μιλήσαμε –και θα συνεχίζουμε να μιλάμε– ενάντια στην πολιτική, που αποτελεί την τέχνη της εξαπάτησης, της συναλλαγής και την κύρια έκφραση του, εκ βάθρων, αντί-ανθρώπινου πολιτισμού. Ωστόσο, μένουν πάντοτε αδιερεύνητες πτυχές του θέματος, που μας κάνουν να επανέλθουμε, για να τις διευκρινίσουμε.

Απόψεις όπως «ακόμη κι αν δεν ασχολείσαι με την πολιτική, ασχολείται εκείνη μαζί σου» είναι μεν ορθές, ωστόσο, το θέμα είναι με ποιον τρόπο και για ποιον σκοπό ασχολείσαι μαζί της. Πράγματι, είναι καλό να γνωρίζεις τις παγίδες και τους κινδύνους της, ώστε να μπορείς να τα αποφύγεις. Όταν κινείσαι ενσυνείδητα προς μια απελευθερωτική προοπτική, τότε δεν μπορείς να βαδίζεις στα δικά της μονοπάτια· διαφορετικά οι σχέσεις που σε περιβάλλουν, οι προσωπικές σου επιλογές και η προσπάθειά σου ν’ απελευθερωθείς θα καταλήξουν να την υπηρετούν.