Δύο κόσμοι στην ίδια γη

Πολύ πριν τον πολιτισμό…

Ο καιρός ζεστός, ήπιος, χωρίς να σου καίει το πρόσωπο, το κλίμα ξηρό, ευχάριστο. Το πρωινό ξύπνημα αναζωογονητικό, χωρίς να σου πονάει όλο το κορμί απ’ το πιάσιμο. Ώρα δεν υπάρχει, μονάχα η επιθυμία σου να ξυπνήσεις και ν’ αρχίσεις τη μέρα. Συμμαζεύεις λίγο τη σπηλιά σου. Καθαρίζεις τις στάχτες απ’ την χθεσινοβραδινή φωτιά, διπλώνεις τα δέρματα που ήταν το κρεβάτι σου χθες βράδυ και βγαίνεις στο φως. Τ’ αγαπημένα σου πρόσωπα δεν ξύπνησαν όλα, κάποια κοιμούνται ακόμη, κάποια άλλα έχουν βγει εκεί γύρω ν’ αναζητήσουν καρπούς, για να φάνε.