Πριν από δύο χρόνια τον Απρίλιο του 2012 λίγους μήνες πριν από τις διπλές εθνικές εκλογές επισημαίναμε ότι η περιβόητη «πιστοποιημένη κατάρρευση» του πολιτικού συστήματος εμφανίζεται ως μια σημαντική «παθογένεια», η «γιατριά» της οποίας δικαιολογεί την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, που έχει επιβληθεί ως αναγκαία, αλλά και διαρκής συνθήκη και μάλιστα με ορίζοντα πολλών δεκαετιών, λόγω της «χρεωκοπίας», της διεθνούς επιτήρησης ή της «απώλειας της εθνικής κυριαρχίας».
Τότε είχαμε, επίσης, τονίσει ότι τα κόμματα της αριστεράς αποτελούν, εδώ και δεκαετίες, αναπόσπαστο μέρος του πολιτικού συστήματος, πραγματικά σωσίβια στις κρίσιμες στιγμές και είχαμε εξηγήσει, γιατί το πολιτικό σύστημα δεν ταυτίζεται με τον δικομματισμό, την εναλλαγή δηλαδή στην εξουσία των δύο μεγάλων κομμάτων. Συνέχεια