«Σε περίπου τριακόσια χρόνια, το 75% των θηλαστικών θα έχει εξαφανιστεί απ’ τον πλανήτη μας», προβλέπει ο Antony Barnosky, καθηγητής παλαιοβιολογίας στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Berkeley. Σίγουρα η συγκεκριμένη του άποψη δεν θα αποτελέσει και «διαβατήριο» δημοφιλίας για την όποια καριέρα ενδεχομένως επιθυμεί να πραγματοποιήσει στα σαλόνια του «απαστράπτοντος» ακαδημαϊσμού. Ο κύριος Barnosky, όμως, προς μεγάλη μας έκπληξη, δεν έμεινε μόνο στην παραπάνω δήλωση, αλλά προχώρησε και παραπέρα. Πιστεύει, λοιπόν, πως η εξαφάνιση πολλών ειδών, τόσο της χλωρίδας, όσο και της πανίδας, αποτελεί ένα φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει ασταμάτητα απ’ το χρονικό σημείο που γεννήθηκε για πρώτη φόρα ζωή στον πλανήτη. Ωστόσο, ο φυσικός ρυθμός εξαφάνισης ειδών και εμφάνισης νέων, ήταν χίλιες φορές μικρότερος από αυτόν που παρατηρείται σήμερα, λόγω της καταστροφής που συντελείται στη φύση από την ανθρώπινη επέμβαση. Ανέφερε χαρακτηριστικά πως ο ανθρώπινος παράγοντας είναι αυτός που προκαλεί όλα τα νέα καταστροφικά δεδομένα, συντελώντας σε μια τόσο εξωφρενικά ραγδαία αύξηση στον ρυθμό εξαφάνισης των ειδών. Όρισε ως κύριους παράγοντες το κυνήγι σε πολιτισμική/βιομηχανική κλίμακα, την διασπορά ασθενειών και την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Φυσικά, προτείνει μια ορθότερη διαχείριση του βιομηχανικού τερατουργήματος και έναν πολιτισμό με σεβασμό(!) στο φυσικό περιβάλλον και στους απολίτιστους μη ανθρώπινους κατοίκους του.
Ας μην είμαστε αιθεροβάμονες, όχι τουλάχιστον κατά κανόνα∙ για έναν ακαδημαϊκό, όπως ο κύριος Barnosky, δηλώσεις παρόμοιου περιεχομένου αποτελούν υπέρβαση των δεδομένων που ο ίδιος έχει επιλέξει στη ζωή του. Σε καμιά περίπτωση, φυσικά δεν υιοθετούμε απόψεις που παρουσιάζουν το κράτος και τον πολιτισμό ως σύνολα θεσμών, που μπορούν να εξωραϊστούν και ν’ αναμορφωθούν. Αυτές είναι, σίγουρα, εξουσιαστικές απόψεις και δεν συνάδουν με την αναρχική προοπτική, ούτε στο ελάχιστο. Τουλάχιστον υπάρχουν τελευταία και επιστημονικές απόψεις –σπάνιες μεν, υπαρκτές δε– που παρουσιάζουν το φαινόμενο της ολοκληρωτικής καταστροφής του πλανήτη απ’ τον πολιτισμό δίχως να «χρυσώνουν το χάπι» και με πραγματικά στοιχεία. Οι «λύσεις» που προτείνουν, βέβαια, μας αφήνουν παγερά αδιάφορους. Όπως και να ‘χει, μιλάμε για ανθρώπινες συνειδήσεις και, μιας και τα πάντα είναι σε διαρκή κίνηση, όπως έχουμε ξαναπεί, οι «διαρροές» απ’ το ακαδημαϊκό conclave θα είναι όλο και συχνότερες.
Πριν από εξήντα πέντε περίπου εκατομμύρια χρόνια ένας αστεροειδής έπεσε στην χερσόνησο του Γιουκατάν, στο σημερινό Μεξικό. Το αποτέλεσμα τόσο της πρόσκρουσης, αλλά και των δηλητηριωδών νεφών από τ’ αέρια και τα σωματίδια που προκλήθηκαν από αυτήν, αφάνισε το μεγαλύτερο μέρος των μεγαλόσωμων ερπετών στην Γη. Όλοι, λίγο πολύ, θα έχουμε παρακολουθήσει ντοκυμαντέρ, όπου η αιχμή της ψηφιακής τεχνολογίας μας οπτικοποιεί τις πιθανές και απίθανες περιπτώσεις, στις οποίες το καταστροφικό αυτό φαινόμενο επαναλαμβάνεται με τραγικές για την ζωή συνέπειες. Αυτό που δεν μας λένε, φυσικά, οι περισπούδαστοι επιστήμονες είναι πως o «Άψινθος» δεν έρχεται τούτη την φορά απ’ τον ουρανό∙ είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα και λέγεται πολιτισμός. Οι μεσοβέζικες «λύσεις» και τα επιστημονικά γιατροσόφια είναι, αν μη τι άλλο, τόσο αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του, όσο το να καθαρίζεις φακές με τα γάντια του μποξ. Άλλωστε και η σύγχρονη επιστήμη πολιτισμικό γέννημα είναι∙ δεν βασίζεται στην ελεύθερη παρατήρηση και εμπειρία, αλλά στα αποτελέσματα αποστειρωμένων εργαστηρίων και στις μετρήσεις υπερτεχνολογικών συσκευών. Ο μόνος όμορφος δρόμος είναι αυτός δίχως καθόλου πολιτισμό, γιατί η ουσία της ζωής περιέχεται στην απόλυτη ελευθερία∙ μια κατάσταση, αλλά και ενσυναίσθηση, πλήρως ανταγωνιστική με κάθε εξουσιαστική παγίδα.
σύντροφοι για την Αναρχική απελευθερωτική δράση
Anarchy press gr 