Σ’ όλα τα στήθη, κάποια στιγμή, θα χτυπήσει η καρδιά του κτήνους. Θα διψάει για κέρδος, προδοσία, εκδίκηση. Κάποιοι την ακολουθούν και κάποιοι όχι. Αυτό είναι όλο.
Πέτρος Τατσόπουλος, «Η καρδιά του κτήνους» (1987)
Αυτό που λέμε ταλέντο, η εξαιρετική ικανότητα του καθένα μας, τις περισσότερες φορές είναι και η παγίδα που στήνουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας. Όταν, μάλιστα, αφήνουμε την πολιτική να καθορίσει την τιμή μας, να αναγνωρίσει το ταλέντο αυτό και να το κοστολογήσει αναλόγως, τότε ξυπνάει η καρδιά του κτήνους. Η μια πολιτική συμμαχία φέρνει την άλλη. Ακριβώς την στιγμή που νιώθεις πολύ σπουδαίος, είναι η στιγμή που παύεις να είσαι. Συνέχεια