Αν θέλεις ένα όραμα του μέλλοντος, φαντάσου μια μπότα να συντρίβει ένα ανθρώπινο πρόσωπο -για πάντα. (George Orwell)
Αν ήμασταν ο George Orwell, θα ξεκινούσαμε κάπως έτσι: Ήταν μια λαμπρή κρύα μέρα του Απρίλη, και τα ρολόγια σήμαναν δεκατρείς. Έτσι ξεκινάει το «1984». Θα ξεκινήσουμε όμως, περιγράφοντας αυτό που συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη τις τελευταίες μέρες. Ένα κινητό μεγάφωνο, στην οροφή ενός αυτοκινήτου, σκορπάει σε ευήκοα και μη όταν ένα μαγνητοφωνημένο μήνυμα, που επαναλαμβάνεται διαρκώς από μια άχρωμη φωνή. Προκαλεί μια ανατριχίλα· το ακούς και άθελά σου νιώθεις να παίζεις σε ταινία επιστημονικής φαντασίας, όπου μετά την καταστροφή του κόσμου, σα να μην είναι η ίδια η καταστροφή αρκετή, έρχεται και μια δικτατορία των μηχανών. Συνέχεια