
Η διαβόητη φυλακή του Pul-e-Charkhi
«Η λίστα θανάτου, άλλο ένα στίγμα στο βρώμικο πρόσωπο των κομμουνιστών:
Την Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου το ολλανδικό κράτος δημοσίευσε μια λίστα με 5000 αφγανούς που εξοντώθηκαν στα κολαστήρια των κομμουνιστών πριν 30 χρόνια. Συγκεκριμένα, το 1978 και 1979, και οι περισσότεροι υπέφεραν φρικτά βασανιστήρια. Πολλοί συγγενείς αυτών ακόμη αγνοούσαν το αν είναι νεκροί ή ζωντανοί.»
Έτσι αναφέρεται σε ανακοίνωση του Ισλαμικού Εμιράτου του Αφγανιστάν, όπου γράφονται επίσης τα εξής:
«Το ινστιτούτο που δημοσίευσε αυτή τη λίστα ασχολείται με τη διαρεύνηση εγκλημάτων πολέμου. Η κομμουνιστική μυστική υπηρεσία του Αφγανιστάν (AGSA) εξόντωσε τους πιο πολλούς βραδινές ώρες, αρκετοί δε θάφτηκαν ζωντανοί με μπουλντόζες!
Ένας βασικός μάρτυρας είναι ο Amanullah, κομμουνιστής που κατέφυγε στην Ολλανδία μετά την κατάρρευση των κομμουνιστών το 1992.
Σύμφωνα μ’ αυτή την έρευνα, οι κομμουνιστές εξόντωσαν κάθε έναν που ήταν αντίθετος στην ιδεολογία τους είτε ήταν φονταμενταλιστής, όπως τους αποκαλούν, είτε στοχαστής, φοιτητής, στρατιώτης, γιατρός, μηχανικός, αξιωματικός ή καταστηματάρχης.
Το νούμερο αυτό, βέβαια, είναι πολύ μικρό μπροστά στις δεκάδες χιλιάδες νεκρών που εξοντώθηκαν από τους κομμουνιστές. Ο ολλανδός συνήγορος, Base Burger, δηλώνει ότι κατά τη διάρκεια της έρευνας αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ότι υπάρχει και άλλη λίστα με 12.000 κρατούμενους που εξοντώθηκαν.
Κάποιοι από τους πρώην κομμουνιστές βρήκαν την ευκαιρία να ξαναγυρίσουν στη γη του τζιχάντ, το Αφγανιστάν. Προσπάθησαν να κατηγορήσουν τους αφγανούς μουτζαχεντίν ότι χρηματοδοτούνται από τους δυτικούς, αλλά όλος ο κόσμος παρακολουθεί τη συνεργασία τους, παρά τις διδαχές του Λένιν, με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.
Συνήθιζαν (οι κομμουνιστές) να υψώνουν τη σημαία του «στέγη, ένδυση και τροφή» υπό τη σκέπη της ΕΣΣΔ, αλλά όταν κατέρρευσε, δεν είχαν τίποτε να δώσουν στο λαό.
Μπορούμε να πούμε ότι οι κομμουνιστές του χθες και του σήμερα είναι όπως οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος, σε σχέση με τη βάρβαρη συμπεριφορά τους προς τους κρατούμενους. Οι άνθρωποι του Καρζάι συμπεριφέρονται απάνθρωπα στους κρατούμενους, όπως οι κομμουνιστές κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων. Αν οι μαχητές του Ισλαμικού Εμιράτου δεν τιμωρούσαν τους δράστες, τότε οι άνθρωποι του Καρζάι θα είχαν προχωρήσει πολύ πιο πέρα από τους κομμουνιστές.»