Η ένωση της «επιστήμης» της ζωής με την μηχανική (δηλαδή της βιολογίας με την τεχνολογία), αποτελεί μια νέα προοπτική διευθέτησης και ολοκληρωμένης επιβολής των κρατών και των πολυεθνικών, εις βάρος των κοινωνιών. Η διαδικασία της ολοκληρωμένης έρευνας, που ασκεί η κυριαρχία όσον αφορά τις βιοτεχνολογίες, είναι σαν ένα είδος «βίαιου αποικισμού» εναντίον μιας νέας, αλλά μυστηριώδους «Ηπείρου», η οποία είναι πλούσια σε «νέες πρώτες ύλες». Για να γίνουμε πιο κατανοητοί, φανταστείτε ότι στην «γερασμένη» Ήπειρο, κατάστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος των δασών, δηλητηρίασαν τα ποτάμια και τις θάλασσες, διώρυξαν τα βουνά και το έδαφος, περιόρισαν σημαντικά την άγρια φύση εξοντώνοντας χιλιάδες ζωικά και φυτικά είδη, αντικαθιστώντας την με μια τεράστια θάλασσα τσιμέντου και ασφάλτου. Όλα αυτά φυσικά δεν φτάσανε για την κυριαρχία, ακόμα και μια μελλοντική κρίση, λόγω της έλλειψης πετρελαίου και των χιλιάδων προβλημάτων που δημιουργεί η πυρηνική ενέργεια, τους τρομάζουν, με αποτέλεσμα να τους μένει μόνο το να αρπάξουν την «νέα Ήπειρο», έχοντας το αιώνιο πνεύμα του άρπαγα.
Η «νέα Ήπειρος» δεν είναι άλλη από την ίδια τη ζωή, τόσο του ανθρώπου όσο και των άλλων ζωντανών οργανισμών. Γι’ αυτούς, η καινούρια πηγή των εμπορικών επιχειρήσεων, στο μέλλον, θα είναι το πεδίο της βιομηχανοποίησης της ζωής. Μάλιστα τα πειράματα των τελευταίων χρόνων, στο όνομα της έρευνας και της εξάλειψης ανίατων ασθενειών, πρόσφεραν στις πολυεθνικές και στα κράτη μια τεράστια γνώση και ικανότητα στο να επεξεργάζονται τον γενετικό κώδικα. Συνέχεια