Μπορούμε πλέον να μιλάμε για μια ακόμη πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίμα. Η διαρροή ραδιενέργειας συνεχίζεται Και οι συνέπειες δεν είναι απρόβλεπτες αλλά αναμενόμενες. Το 1945 ο κόσμος στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα βομβαρδίστηκε με ατομικέ0ς βόμβες από τους αλλοδαπούς εξουσιαστές.
Οι Ιάπωνες εξουσιαστές έχουν στήσει, στο διάστημα που μεσολάβησε και μέχρι σήμερα δεκάδες πυρηνικές βόμβες (πυρηνικούς σταθμούς) στην Ιαπωνία. Τώρα είναι που το Ιαπωνικό κράτος βομβάρδισε, για άλλη μία φορά, με πυρηνικά τους υπηκόους του. Οι καταστροφές που προκαλούνται μετά το σεισμό είναι μια πληγή στο πλανήτη, αλλά και στο σώμα της ανθρωπότητας.
Σαν ελάχιστο δείγμα αλληλεγγύης και προτροπής για αγώνα ενάντια σε κάθε μορφής πυρηνικά και κάθε είδους κυριαρχία, αναδημοσιεύουμε το ποίημα του Ναζιμ Χικμετ στα τούρκικα, αγγλικά και ελληνικά.
Το ποίημα αναφέρεται στο φάντασμα ενός επτάχρονου κοριτσιού της Ιαπωνίας, μετά από τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα.
Εδώ είναι μελοποιημένο στα Αγγλικά:
I COME AND STAND AT EVERY DOOR
I come and stand at every door
but no-one hears my silent tread
I knock and yet remain unseen
for I am dead, for I am dead
I’m only seven although I’ve died
in Hiroshima long ago
I’m seven now as I was then
when children die they do not grow
My hair was scorched by swirling flame
my eyes grew dim, my eyes grew blind
Death came and turned my bones to dust
and that was scattered by the wind
I need no fruit, I need no rice
I need no sweet, nor even bread
I ask for nothing for myself
for I am dead, for I am dead
All that I ask is that for peace
you fight today, you fight today
so that the children of this world
may live and grow, and laugh and play
Η απόδοση στα Ελληνικά:
Έρχομαι και στέκομαι έξω από κάθε πόρτα,
Αλλά κανείς δεν ακούει τα αθόρυβα βήματά μου,
Κτυπώ αλλά εξακολουθώ να είμαι αθώρητη,
Επειδή είμαι πεθαμένη, επειδή είμαι πεθαμένη.
Είμαι μόλις επτά χρονώ μολονότι έχω πεθάνει,
Στη Χιροσίμα εδώ και πολύ καιρό,
Είμαι και τώρα επτά χρονώ όπως και τότε,
επειδή τα παιδιά που πεθαίνουν, δεν μεγαλώνουν.
Τα μαλλιά μου καήκαν από ανεμοστρόβιλο φωτιάς,
Τα μάτια μου θαμπώσανε κι έχασα το φως,
Ο θάνατος ήρθε και μετάτρεψε τα κόκκαλα μου σε στάχτη,
Που σκορπίστηκε από τον αέρα.
Δεν χρειάζομαι φρούτα, δεν θέλω ρύζι,
Δεν έχω ανάγκη από γλυκά, ούτε κι από ψωμί,
Δεν ζητώ τίποτα για μένα,
Επειδή είμαι νεκρή, επειδή είμαι νεκρή.
Αυτό που ζητώ είναι για την ειρήνη,
Να πολεμήσετε σήμερα, να πολεμήσετε σήμερα,
Έτσι που τα παιδιά αυτού του κόσμου,
Να μπορούν να ζουν, να μεγαλώνουν, να γελούν και να παίζουν
Και εδώ το τραγούδι στα Τουρκικά με τον Ναζίμ Χικμέτ και την Τζοαν Μπαέζ:
Kız Çocuğu
Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.
Hiroşima’da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.
Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
şâat gibi yanan çocuk.
Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin,
şeker de yiyebilsinler
Δημοσιεύτηκε από Αναρχία και Ζωή
Έρχομαι και στέκομαι έξω από κάθε πόρτα,
Αλλά κανείς δεν ακούει τα αθόρυβα βήματά μου,
Κτυπώ αλλά εξακολουθώ να είμαι αθώρητη,
Επειδή είμαι πεθαμένη, επειδή είμαι πεθαμένη.
Είμαι μόλις επτά χρονώ μολονότι έχω πεθάνει,
Στη Χιροσίμα εδώ και πολύ καιρό,
Είμαι και τώρα επτά χρονώ όπως και τότε,
επειδή τα παιδιά που πεθαίνουν, δεν μεγαλώνουν.
Τα μαλλιά μου καήκαν από ανεμοστρόβιλο φωτιάς,
Τα μάτια μου θαμπώσανε κι έχασα το φως,
Ο θάνατος ήρθε και μετάτρεψε τα κόκκαλα μου σε στάχτη,
Που σκορπίστηκε από τον αέρα.
Δεν χρειάζομαι φρούτα, δεν θέλω ρύζι,
Δεν έχω ανάγκη από γλυκά, ούτε κι από ψωμί,
Δεν ζητώ τίποτα για μένα,
Επειδή είμαι νεκρή, επειδή είμαι νεκρή.
Αυτό που ζητώ είναι για την ειρήνη,
Να πολεμήσετε σήμερα, να πολεμήσετε σήμερα,
Έτσι που τα παιδιά αυτού του κόσμου,
Να ζουν, να μεγαλώνουν, να γελούν και να παίζουν
Anarchy press gr 