Το ελλαδικό κράτος συμμέτοχο των πολεμικών επιχειρήσεων

Το ελλαδικό κράτος είναι σημαντικό κομμάτι της πολυεθνικής δύναμης του ΝΑΤΟ για την εκδίωξη του Καντάφι από τη Λιβύη, κι όχι μόνο.
Η απόφαση πάρθηκε την Παρασκευή 18 Μάρτη σε άτυπη συνάντηση του ΚΥΣΕΑ υιοθετώντας τις προτάσεις του Βενιζέλου και του Δρούτσα.

Η στρατιωτική δύναμη που θα διαθέσει το ελλαδικό κράτος είναι 4 μαχητικά F16, 2 ελικόπτερα σουπερ πούμα, 1 φρεγάτα και ένα ιπτάμενο ραντάρ, ενώ θα χρησιμοποιηθούν οι βάσεις της Σούδας και του Ακτίου. Πρόκειται για την πλέον δραστήρια συμμετοχή της χώρας σε πολεμική σύρραξη του ΝΑΤΟ.
Η «συνδρομή» του ελλαδικού κράτους σε αυτή την πολεμική επιχείρηση, στο όνομα της δημοκρατίας και της «προστασίας» του άμαχου πληθυσμού μόνο ασήμαντη δεν είναι.

Εννοείται πως οι εντολείς του ελλαδικού καθεστώτος δεν στηρίζονται τόσο στα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα που προσφέρει για την επιτυχία της επιχείρησης (με την οικονομική και στρατιωτική έννοια), όσο στις βάσεις.

Το ελλαδικό κράτος δια μέσου των διαχειριστών της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας προφανώς πέρα από την επίδειξη πίστης στο ΝΑΤΟ αποσκοπεί τόσο στην αναβάθμιση του επίδοξου γραμματέα του ΟΗΕ Γιωργάκη, όσο και στην ενίσχυση της θέσης στην μοιρασιά της λείας, όποτε έρθει αυτή η ώρα.

Πάντως, όσοι πιστέψουν άτι το κομμάτι από τη μοιρασιά θα μπορούσε να συνδράμει στα 50 δισ., που και καλά χρειάζεται να βρεθούν, είναι γελασμένοι, αφού οι μόνοι, πάλι, που θα κερδίσουν είναι οι ελληνικές πετρελαϊκές και κατασκευαστικές εταιρείες.

Εκείνο που μπορεί, επίσης, να παρατηρήσει κάποιος είναι η απέραντη υποκρισία που πηγάζει από την πολιτική χρήση των λέξεων και των εννοιών μέσα από τις οποίες οι εξουσιαστές προσπαθούν να κρύψουν την πραγματικότητα και να δώσουν «αποχρώσεις» διαφοροποίησης στα εγκληματικά τους έργα.

Έτσι μας λένε ότι η Ελλάδα δεν θα συμμετάσχει στους βομβαρδισμούς, ότι η Γερμανία διαφώνησε και πως η Ρωσία και η Κίνα πήραν εγγυήσεις. Η ουσία είναι μία: ΟΛΟΙ ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ και σ’ αυτό τα μακελειό. Τώρα, το ποιος θα είναι αυτός που «τελειώνει τη δουλειά» έχει πολύ μικρή σημασία, αφού όλοι μαζί τον συνδράμουν.

Αλλά οι χρήστες της πολιτικής τεχνικής και της φρασεολογίας που προσπαθεί να παραπλανήσει δεν μπορούν να κοροϊδέψουν πλέον.

Επειδή τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, όποιος διαφωνεί δεν συμμετέχει. Αυτό το: «παρέμεινα και συμμετείχα αλλά είχα πει τις διαφωνίες μου» είναι λόγια του αέρα. Η συμμετοχή είναι συνενοχή και συνέργεια!

Δημοσιεύτηκε από Π.