Anarchy press gr
Χθες τα ξημερώματα έγινε απόπειρα εμπρησμούς στο αστυνομικό τμήμα της Ολύμπια στην πολιτεία Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ.
Το περιστατικό έγινε στο τμήμα της οδού Perry St. 221 λίγο μετά τις 3.15 το πρωί.
Οι μπάτσοι είδαν καπνό να βγαίνει μέσα από το σταθμό. Σύμφωνα με τις έρευνες, κάποιοι έριξαν εύφλεκτο υγρό στην πόρτα και έβαλαν φωτιά.
Δώδεκα άτομα συνελήφθησαν σε πορεία στο Μόντρεαλ του Καναδά και κατηγορούνται για οπλοκατοχή. Η ημερομηνία της δίκης τους ορίστηκε στις 29/4.
Ήδη έχουν κινητοποιηθεί διάφορες αναρχικές ομάδες και συλλογικότητες για την εκδήλωση αλληλεγγύης στο πρόσωπο των συλληφθέντων.
Στις 12 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε διαδήλωση 3000 ατόμων που καλέστηκε από την «Κοινωνική Συμμαχία» ενάντια στα μέτρα λιτότητας που έχουν ανακοινωθεί από το κράτος. Οι μπάτσοι διέλυσαν την πορεία πεζοί και πάνω σε άλογα και προέβησαν σε συλλήψεις, αφού η «περιφρούρηση» και οι συνδικαλιστές απόκοπταν συνεχώς από το σώμα της πορείας το μικρό σε μέγεθος αναρχικό μπλοκ. Έδρασαν έτσι συμπληρωματικά προς τη δράση της αστυνομίας.
Οι συλληφθέντες ήταν ντυμένοι στα μαύρα. Αργότερα κάποια ΜΜΕ ανέφεραν ότι οι 10 απ’ αυτούς κατηγορούνται για οπλοκατοχή και για «συνωμοσία».
Στο μεταξύ, στις 12/3 επίσης έγινε πορεία ενάντια στις φυλακές στο Windsor, NC των ΗΠΑ. Περίπου μια ώρα κράτησε η συγκέντρωση έξω από τις φυλακές, φωνάχτηκαν συνθήματα και απλώθηκαν πανό.
Ας τον αφήσουμε να μας πει ο ίδιος στην πρώτη παράγραφο του κεντρικού άρθρου της «Καθημερινής»: (10/02/2011)
«Κοιτάζω τώρα έξω από το παράθυρό μου και βλέπω τον πλούτο: μια εκπληκτική παραλία σ’ ένα από τα πιο μαγικά σημεία του κόσμου, η οποία παραμένει, βασικά, αναξιοποίητη. Άλλοτε καταλαμβάνεται από καταυλισμούς τσιγγάνων, συνήθως είναι βρώμικη και εγκαταλελειμμένη».
Ασφαλώς και είναι έγκλημα να συμβαίνουν τέτοια «αίσχη» μπροστά στα μάτια του διαβόητου Παπαχελά. Όμως δεν είναι οι τσιγγάνοι το πρόβλημα του –πάντα πολιτικά ορθού– Αλέξη.
Στην δεύτερη κιόλας παράγραφο έχει ήδη προτείνει τη λύση (φυσικά την πώληση ή εκμίσθωση, ή «αξιοποίηση») και μάλιστα έχει κατορθώσει να χωρέσει και την σχετική επιχειρηματολογία προς τους εθνικά «ανησυχούντες».
Με χαριτωμένη αφέλεια εξηγεί: «λες και αν πουλήσεις τον Άγιο Κοσμά θα τον πάρει κάποιος με ρυμουλκό, θα βάλει ξένη σημαία και θα τον αποσπάσει από την ελληνική κυριαρχία. Ό,τι και να αξιοποιηθεί, ό,τι και να πουληθεί εδώ θα μείνει, θα δώσει δουλειές σε Έλληνες, θα φέρει φόρους και άλλα έσοδα στον ελληνικό κορβανά που είναι άδειος και την πολυπόθητη ανάπτυξη».
Εδώ όμως πρέπει να διακόψουμε για λίγο τις οπτασίες του Παπαχελά για να διευκρινίσουμε κάτι σημαντικό. Κανείς δεν θα είχε αντίρρηση να πουληθούν εδώ και τώρα όλα τα υπουργεία, οι στρατιωτικές βάσεις, τα αστυνομικά τμήματα, το μέγαρο Μαξίμου, τα γραφεία των κομμάτων, τα τηλεοπτικά κανάλια ή το Κοινοβούλιο. Στα πλαίσια της αξιοποίησης του «εθνικού πλούτου», θα μπορούσαν (θεωρητικά) να υπενοικιάζονται, σε τρίτες χώρες, οι πολιτικοί, οι κομματάρχες, οι συνδικαλιστές και οι «σοφοί» αυτής της χώρας.
Είναι κρίμα που η αξία των παραπάνω είναι μηδαμινή.
Ο διευθυντής της Καθημερινής ξέρει τι γράφει. Γνωρίζει ότι ο πραγματικός πλούτος δεν είναι τα ντουβάρια και η άσφαλτος αλλά αυτά που η φύση, απλόχερα δίνει στα δημιουργήματά της. Το λέει και ένας ξένος φίλος του που “αγαπάει την Ελλάδα”: «Αυτό που δεν καταλαβαίνετε», είπε στον Παπα-Hellas, «εσείς οι Έλληνες είναι τι πλούτο έχετε στα χέρια σας που μπορείτε να τον αξιοποιήσετε ή και να τον πουλήσετε χωρίς ποτέ να φύγει ως αξία από τη χώρα σας. Το αντίθετο».
Μήπως για αυτόν ακριβώς τον πλούτο μεθοδεύεται ο αφανισμός της ελληνικής κοινωνίας;
Αυτό το κείμενο είχε γραφτεί με αφορμή το γνωστό «απαγορευμένο» κείμενο, που τόλμησε να γράψει ο Άρης Σειρηνίδης, (η δίκη του άρχισε στις 9 Μαρτίου και θα συνεχιστεί στις 17 του ίδιου μήνα) που χωρίς ουδεμία εξήγηση κόπηκε από τους κινηματικούς ιστότοπους (παρ’ όλα αυτά μπορεί κανείς να το βρει με μια απλή αναζήτηση της φράσης: Άρης Σειρηνίδης Πολιτικοί κρατούμενοι δομές εξουσίας και κοινωνικοί αγώνες στις φυλακές, στο Google!!!).
Αφιερώνεται σε όσους επιμένουν με συνέπεια, αγύριστα κεφάλια του καιρού τους, με όποιο αντίτιμο, χωρίς συμβιβασμούς, να αρνούνται να αποκηρύξουν έστω και το τελευταίο ίχνος ή αποτύπωμα της συμβολής τους σε κάθε προσπάθεια που αποσκοπεί να γκρεμίσει το τείχος του ψεύδους, το πέπλο της σιωπής που καλύπτει την δυσοσμία και το αποκρουστικό προσωπείο κάθε εξουσίας, μικρής ή μεγάλης.
***
«Όταν η συνωμοσία του ψέματος που με περιβάλλει απαιτεί να αποσιωπήσω τον έναν και μοναδικό λόγο αληθείας που μου έχει παραδοθεί, αυτός ο λόγος γίνεται ο ένας και μοναδικός λόγος που επιθυμώ να αρθρώσω περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον». (Αντρέ Π. Μπρινκ)
Η επιβολή της λογοκρισίας έχει συνδεθεί σε γενικές γραμμές με μορφές κρατικής διαχείρισης που τείνουν προς τον ολοκληρωτισμό, που επιβάλουν συνθήκες έκτακτης ανάγκης, που θεωρούν πολυτέλεια ή χάσιμο χρόνου την κατασκευή ενδιάμεσων μηχανισμών χειραγώγησης, ή την συνδιαλλαγή με τις διαφορές ομάδες πίεσης που διεκδικούν πολιτικές «ελευθερίες» και δημοκρατικά δικαιώματα.
Όπως έγινε γνωστό από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, μετανάστης σε κατάσταση σοκ απειλούσε να αυτοπυρποληθεί φωνάζοντας «δεν έχουμε δικαιωθεί» και «αυτά δεν είναι άδειες παραμονής», κατά την διάρκεια της τελετουργικής «νικητήριας» αποχώρησης των μεταναστών από το μέγαρο της Υπατίας. [1] Υπενθυμίζεται ότι 287 μετανάστες υποστηριζόμενοι από κόμματα, αποκόμματα και διάφορες …προσωπικότητες της αριστεράς ξεκίνησαν παράλληλη «απεργία πείνας» σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αρχικά για την νομιμοποίηση όλων(!) των μεταναστών και κατόπιν για να λάβουν άδειες παραμονής μόνο αυτοί. Συνέχεια
Anarchy press gr 