«Είμαι η μόνη που δεν φτύνω τους ανθρώπους, που δεν είναι πια στην εξουσία», επεσήμανε η κομματάρχης της «Δημοκρατικής Συμμαχίας» Ντόρα Μπακογιάννη, αναφερόμενη στον Κ. Καραμανλή, σε συνομιλία που είχε με τους πολιτικούς συντάκτες, στα γραφεία του κόμματός της.
Σέβεται, λοιπόν, κατά δήλωση της, η Μπακογιάννη την επιλογή του Καραμανλή να «σιωπά», ενώ χαρακτηρίζει πολιτικό λάθος της ΝΔ την παραπομπή του Κ. Σημίτη, απαιτώντας «συγκεκριμένες ενδείξεις, που τον αφορούν» και «όχι γενικώς ότι οι συνεργάτες του έχουν κάνει λαδιά», κάτι για το οποίο βέβαια δεν έχει αμφιβολίες, ενώ δεν κρύβει και τον εκλογικό στόχο αυτής της υπεράσπισης της «αθωότητας» Σημίτη, αφού «αυτοί που ψήφισαν Σημίτη και Καραμανλή σήμερα έχουν φύγει με μεγάλα πηδήματα».
Συνεχίζοντας το εκλογικό της άνοιγμα στο πασοκογενές κεντρώο εκλογικό σώμα επεσήμανε, επίσης, ότι ήταν ιστορικό λάθος η παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου ισχυριζόμενη ότι αν ζούσε ο Παύλος Μπακογιάννης κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είχε γίνει.
Επομένως, λέμε εμείς τώρα, ούτε η ίδια αν κρατούσε τα ηνία του κόμματος τότε, υπονοεί ευθέως, θα είχε παραπέμψει τον «αείμνηστο» Παπανδρέου… Μ’ αυτά και μ’ αυτά, δεν ξέχασε να πει ότι είναι σίγουρη πως το κόμμα της θα μπει και μάλιστα με εκπληκτικό ποσοστό στην βουλή, ότι συμφωνεί με την ΝΔ για το θέμα του φράκτη στον Έβρο και με το θέμα της κατάργησης του ασύλου.
Δεν «φτύνει» λοιπόν η Μπακογιάννη τους «ανθρώπους της εξουσίας» που «έπεσαν». Μόνο που δεν είναι η μόνη. Και φυσικά δεν το κάνει από ανιδιοτέλεια. Θα ήταν χάσιμο χρόνο να μιλήσει κάποιος για τα αυτονόητα και όμως το θράσος του κάθε πολιτικού περισσεύει.
Δεν είναι, λοιπόν, μόνο η Μπακογιάννη που δεν «φτύνει» τους ισχυρούς που αποδυναμώθηκαν. Και το ξέρει. Ή μήπως ξεχνά πόσοι και πόσοι δικτάτορες στηρίχθηκαν τις δύσκολες «στιγμές», φυγαδεύθηκαν υπό την προστασία των υψηλών πατρόνων ή συμμάχων τους; Μπορεί να μην ήταν δικτάτορας ο Καραμανλής, αποσύρθηκε όμως υπό το βάρος σοβαρών «πιέσεων» να παραδώσει την εξουσία, αλλά και έχοντας πίσω του μια σοβαρή κοινωνική εξέγερση παρ’ όλες τις αντιφάσεις και τα προβλήματά της…
Όσο για την «αθωότητα» του Σημίτη, οι σκοπιμότητες είναι οι ολοφάνερες όπως και το πολιτικό «κενό» που φιλοδοξεί να γεμίσει… Ας μην πουλάει λοιπόν πολιτικό παράστημα και «ήθος» όσο δύσκολοι και αν είναι οι πολιτικοί καιροί. Εκτός και αν των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Μήπως;;;