Προ ημερών ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χρήστος Παπουτσής συναντήθηκε με αντιπροσωπεία από τις Ομοσπονδίες Οικοδόμων, Τροφίμων Γάλακτος, Ποτών, Τύπου-Χάρτου, Κλωστοϋφαντουργών-Ιματισμού – Δέρματος, Λογιστών καθώς και με αντιπροσωπεία της Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την Αλληλεγγύη.
Ο λόγος; Οι αντιπρόσωποι έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη διαμαρτυρόμενοι για την δράση «κουκουλοφόρων» και απέδωσαν τη δράση τους στην ανοχή, αν όχι σε εντολές αστυνομικών δυνάμεων, κατά την διάρκεια της απεργίας και των συγκεντρώσεων της 15ης Δεκεμβρίου.
Ανέφερε, λοιπόν ο Παπουτσής μεταξύ άλλων: «Σύμφωνα με τη δική μου γνώση, η παλαιά μέθοδος της παρακολούθησης με μυστικούς αστυνομικούς των συγκεντρώσεων των εργατικών συνδικάτων, του μαζικού κινήματος, στη δική μας περίοδο δεν υπάρχει. Σας λέω λοιπόν καθαρά ότι εάν εντοπίζετε τον οποιονδήποτε αστυνομικό μέσα στον περιφρουρημένο οργανωτικά χώρο στον οποίο γίνεται η εκδήλωση “να τον κρεμάσετε στα μανταλάκια”. Θα λειτουργεί εκτός οποιασδήποτε εντολής. Αυτοί λοιπόν θα έχουν να κάνουν μαζί μου σε αυτήν την περίπτωση.
Εγώ προσωπικά έχω εντοπίσει αστυνομικούς μέσα σε εκδηλώσεις του μαζικού κινήματος, αλλά ήταν άλλες εποχές. Ήταν δικτατορία και αμέσως μετά τη δικτατορία, όπου έτσι λειτουργούσε το σύστημα, τώρα δεν λειτουργεί έτσι. Εάν κάποιοι έχουν αυτονομηθεί, αυτό είναι άλλο θέμα. Και ελέγχεται αμέσως. Στη δική μου εποχή, όταν το φοιτητικό κίνημα ήταν αυτό που ήταν στην πρωτοπορία του αγώνα, ένα εκατομμύριο άνθρωποι που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις της Αθήνας ήταν πάντοτε με την ευθύνη της ΕΦΕΕ ή των πολιτικών οργανώσεων της νεολαίας, ή των συνδικάτων που κινητοποιούσαν τον κόσμο. Δεν υπήρχε αστυνομία και το αίτημα μάλιστα ήταν να μην υπάρχει αστυνομία πουθενά. Προσωπικά έκανα τις διαπραγματεύσεις. Αλλά όμως δεν τολμούσε κανένας να προβοκάρει το κίνημα. Γιατί έχετε δίκιο όταν γίνεται προβοκάτσια τέτοιου είδους, τότε δυσφημίζεται το κίνημα μαζικά και τότε λειτουργεί εις βάρος της δυνατότητας των ανθρώπων να διαδηλώσουν ελεύθεροι.
[…] Όταν όμως, ανεχόσαστε εσείς οι ίδιοι και δεν βλέπετε ότι η προβοκάτσια μπορεί να μην έλθει μόνο από επιπόλαιους αστυνομικούς, αλλά μπορεί να έρθει από άλλες οργανωμένες ομάδες και δεν αντιδράτε, τότε έχετε κι εσείς κάποια ευθύνη. Επιμένω πως, η βία πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους εκείνους που πιστεύουν στην οργανωμένη πολιτική δράση. Χωρίς προβοκάτσιες και χωρίς άλλες εκδηλώσεις που μπορεί να πυροδοτούν την κατάσταση. Έχω απόλυτη πίστη στη δυνατότητα του οργανωμένου μαζικού κινήματος να οργανώσει μια παρουσία η οποία θα έχει πολιτικό αποτέλεσμα. Το πολιτικό αποτέλεσμα είναι όμως ακριβώς αντίθετο όταν επικυριαρχείται από πράξεις βίας. Γιατί η βία φέρνει πάντοτε βία. Και πάλι βία. Και μόνο αδιέξοδα. Ποτέ λύσεις.
Τι νομίζετε ότι θα συνέφερε περισσότερο τη χώρα σήμερα και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Εικόνες καταστροφών, αίματος και βίας σε όλα τα διεθνή Μ.Μ.Ε ή μια μεγάλη μαζική λαϊκή κινητοποίηση με ειρηνικό τρόπο και καθαρό μήνυμα; Με τις καταστροφές, δυσφημίζεται και αποδυναμώνεται η χώρα. Με τη μαζική παρουσία του λαού ενισχύεται η κυβέρνηση και η διαπραγματευτική δύναμη του πρωθυπουργού για να αντιμετωπίσουμε τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα και η οικονομία της χώρας».
Δεν χρειάζεται βέβαια να επιχειρηματολογήσει κανείς ιδιαίτερα για να αποφανθεί ότι ουδέποτε υπήρξαν και ούτε θα υπάρξουν μέχρι να καταστραφεί κάθε μορφής εξουσία «παλαιές» και «νέες» μορφές καταστολής τουλάχιστον με τον τρόπο που εννοεί ο πάλαι ποτέ φοιτητοπατέρας και νυν πολιτικός προϊστάμενος των πάσης φύσεως κατασταλτικών δυνάμεων που διαθέτει το κράτος. Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει τον τεχνολογικό παράγοντα και να σκεφτεί ότι λόγου χάρη η εκτεταμένη χρήση καμερών ή δορυφόρων ή η χρήση ως «αποδεικτικού υλικού» του DNA έχει καταστήσει άνευ λόγου για τις διωκτικές αρχές ορισμένες «παραδοσιακές» μορφές ελέγχου, όπως η παρακολούθηση ενός «υπόπτου» με τους γνωστούς συμβατικούς τρόπους.
Μήπως άραγε έχει καταστεί «περιττή» μια τέτοιου είδους παρακολούθηση για τις διωκτικές αρχές; Τότε, μάλλον, θα είναι ευφάνταστοι όσοι καταγγέλλουν κατά καιρούς την φανερή ή την «διακριτική» τους παρακολούθηση από αστυνομικούς με πολιτική αμφίεση ή μεταμφίεση. Ο Παπουτσής βέβαια αναφέρεται στην «κατάργηση» μιας συγκεκριμένης μορφής παρακολούθησης και επιτήρησης διαβεβαιώνοντας ότι το «σύστημα» δεν δουλεύει πια έτσι, αφού πρόκειται για μεθόδους χουντικές ή το πολύ-πολύ μεθόδους που είχαν υιοθετηθεί τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Για να πείσει μάλιστα για την ειλικρίνειά του,, δίνει το «ελεύθερο» στο οργανωμένο εργατικό ή άλλο κίνημα και στους εκπροσώπους τους σε περίπτωση που αντιληφθούν τους «προβοκάτορες» αστυνομικούς να έχουν εισέλθει σε εκδηλώσεις να τους «απλώσουν στα μανταλάκια» αφού σ’ αυτήν την περίπτωση θεωρούνται «αυτονομημένοι» από τον «έμπειρο» Παπουτσή…
Φαίνεται ότι έμαθε καλά και γρήγορα το «ποίημα» του ο Παπουτσής, αφού η πλέον πασίγνωστη και στον πλέον αδαή τεχνική των μυστικών υπηρεσιών σε περίπτωση ανακάλυψης της «άκομψης» παρουσίας ενός πράκτορα είναι η άρνηση όχι μόνο της κάλυψής τους, αλλά και εκείνης ακόμα της ύπαρξης του.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν είχε πάρει συγκεκριμένες εντολές, ότι έκανε το κεφαλιού του, ούτε βέβαια ότι είχε «αυτονομηθεί». Με άλλα λόγια ο Παπουτσής απλά αναγνώρισε κάτι που ούτως ή άλλως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Όταν δηλαδή ανακαλύπτεται μυστικός αστυνομικός να βρίσκεται ανάμεσα σε συγκεντρωμένους ή διαδηλωτές να λαμβάνει τα δέοντα και να εκδιώκεται ή σε άλλες περιπτώσεις να έπεται λυντσάρισμα, κάτι στο οποίο θα επαναλάβουμε και με αυτή την ευκαιρία ότι διαφωνούμε.
Μήπως, όμως, ξεχνάει ο Παπουτσής και κάθε Παπουτσής τις διάφορες διαρροές κατά καιρούς από τους γνωστούς-άγνωστους κύκλους του υπουργείου του προς τα επίσης γνωστά-άγνωστα παπαγαλάκια διαφόρων ΜΜΕ που μιλούσαν για την «ανάγκη» διείσδυσης στους λεγόμενους μαζικούς χώρους για την ανακάλυψη «τρομοκρατών»; Όχι βέβαια.
Δεν θα μπορούσε να τις ξεχνάει γιατί εξακολουθεί να αποτελεί μια βασική μορφή επιτήρησης και ελέγχου, αλλά και κατασκευής «γεγονότων», προς την επιθυμητή για την εξουσία κατεύθυνση. Όλα αυτά δεν τα αναφέρουμε για να δημιουργήσουμε ένα κλίμα πρακτορολογίας ή συνωμοσιολογίας, όπως συνηθίζουν να κάνουν διάφοροι αριστεροί για να πολεμήσουν απόψεις και πρακτικές που θεωρούν εχθρικές, επειδή αντίκεινται στις κομματικές και γενικότερα εξουσιαστικές λογικές τους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι αναρχικοί είναι ευκολόπιστοι σε ό,τι εμφανίζεται ως «επαναστατικό» ή «ανατρεπτικό», ή ότι υποτιμούν τις διάφορες «παλαιές» μεθόδους που δήθεν βρίσκονται σε αχρηστία. Αντιλαμβάνονται μέσα από την πολύχρονη εμπειρία τους πότε μια πράξη είναι απλά λαθεμένη και πότε σκόπιμα «λαθεμένη» ή «πρόωρη». Η κουκούλα του αγωνιστή πάντα ξεχωρίζει από το ράσο του Ιησουίτη, όσο και αν ο τελευταίος προσπαθεί να τα κάνει όμοια.
Η προβοκάτσια ήταν και παραμένει μια τεχνική που βασίζεται στην συκοφάντηση του «στόχου» στην απομόνωση του, στην σύγχυση και στην αλλοίωση των απόψεων και των δράσεων του. Μια τεχνική που τα αποτελέσματα της πολλαπλασιάζονται όταν ασκείται από τα «μέσα». Και αυτό το γνωρίζουν τόσοι οι κάθε λογής τεχνικοί της εξουσίας όσο και οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι. Δεν μπορούν, λοιπόν, παρά να το γνωρίζουν και το γνωρίζουν καλά οι αναρχικοί…
Όσο για την περιφρούρηση που ζητά ο Παπουτσής από το «οργανωμένο» κίνημα τι να πούμε; Σαράντα χρόνια φούρναρης κάτι θα θυμάται, να τους υποδείξει, που το έχουν ξεχάσει…
Anarchy press gr 