Συνεχίζεται η αποχή συσσιτίου από κρατούμενους σε 13 φυλακές που κινητοποιούνται με αιτήματα που αφορούν το καθεστώς προφυλακίσεων, την εξαγορά ποινών, την άρνηση χορήγησης αδειών, το στοίβαγμα ολοένα και περισσότερων κρατουμένων στα κρατικά μπουντρούμια, την εξαγορά ποινών κα.
Τι κερδήθηκε από τις κινητοποιήσεις του 2008 που τόσο πολύ διαφήμισαν τα αριστερά δεκανίκια της εξουσίας; Απολύτως τίποτα. Ή μάλλον άλλαξαν πολλά πράγματα προς το χειρότερο.
Οι υποσχέσεις που δόθηκαν (…εκτός των άλλων) εκ μέρους του υπουργείου Δικαιοσύνης κράτησαν τους φυλακισμένους στα κελιά τους καθ’ όλη την διάρκεια της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη, αφού δεν αποφασίστηκε να βγουν ούτε για ένα λεπτό στις ταράτσες των φυλακών σε ένδειξη έστω μιας τυπικής συμπαράστασης στους εξεγερμένους που έδιναν μάχες στους δρόμους της Αθήνας.
Φυσικά τα ψίχουλα, που τους είχαν υποσχεθεί όχι μόνο δεν τα πήραν, αλλά η θέση τους χειροτέρεψε όσον αφορά τα αιτήματα που είχαν θέσει.
Η καταστροφή των φυλακών παραμένει η μόνη φωτεινή μεταρρύθμιση και οι αυταπάτες σβήνουν όσο περισσότερο μεγαλώνει η εξαθλίωση των κολασμένων στα κρατικά μπουντρούμια, όσο μειώνονται οι ανάσες αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού μέσα από κινητοποιήσεις που απλά εκτονώνουν τις δίκαιες κραυγές, την αγωνία για ζωή ενάντια στην συνεχή βασανισμό του εγκλεισμού.
Ας μείνουμε ανυποχώρητα αλληλέγγυοι σε όσους αγωνίζονται με αξιοπρέπεια σε όσους εξεγείρονται χωρίς αυταπάτες για τα ψίχουλα που παζαρεύει κάθε εξουσία.