Απόδραση από το κέντρο κράτησης της Vincennes

To βράδυ της 19ης και 20ης Νοέμβρη, 3 μέρες μόλις μετά την επαναλειτουργία του κέντρου κράτησης της Vincennes, που είχε υποστεί μεγάλες ζημιές κατά τη διάρκεια εξέγερσης το 2008, τρεις έγκλειστοι κατάφεραν να δραπετεύσουν.

«Πήραν το διαβατήριό μου. Ήθελαν να με στείλουν κατευθείαν στο αεροδρόμιο, αλλά τότε έκανα αίτηση ασύλου για να μπλοκάρω την απέλαση. Ξέρω ότι η αίτηση δε θα γίνει δεκτή: το Μαλί δεν βρίσκεται σε πόλεμο. Είχα ήδη συλληφθεί 2 χρόνια πριν, αλλά αρνήθηκα να μπω στο αεροπλάνο. Είμαι εδώ 3 μέρες, χθες 2 άτομα προσπάθησαν να φύγουν. Οι συνθήκες εδώ είναι άσχημες, πρέπει να περιμένεις, πάντα να περιμένεις για τα πάντα. Τρία άτομα έφυγαν από το κτίριο. Δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τα άλλα κτίρια. Η απόδραση έγινε βράδυ, ανάμεσα στις 2 με 3 το πρωί, οι μπάτσοι έτρεχαν παντού, εγώ κοιμόμουνα. Μας ξύπνησαν. Χτυπούσαν κάθε πόρτα. Δύο τους πήραν. Ο ένας κόπηκε στα χέρια, στην κοιλιά και τα πόδια προσπαθώντας να περάσει το δίχτυ, κόπηκε άσχημα από τα σύρματα. Δεν ήθελε να πάει πίσω στο κελί στο πρώτο όροφο, ήθελε να μείνει στην τραπεζαρία, ήταν χωρίς παπούτσια, γυμνός μόνο με τα εσώρουχα, βασανίστηκε σα σκυλί.

Εδώ πρέπει να πάρουμε φάρμακα για να κοιμηθούμε, υπάρχουν τοξικομανείς, άρρωστοι, συνέχεια καυγάδες. Άνθρωποι έχτισαν μια ζωή εδώ πέρα και τώρα πρέπει να φύγουν, ν’ αφήσουν τα πάντα, είναι τόσο δύσκολο. Όλοι είναι θυμωμένοι, οι μπάτσοι έρχονται και φεύγουν όλη την ώρα στα δωμάτια, δε μπορείς να κοιμηθείς, δε μπορείς να μείνεις έξω στο κρύο και δε βλέπεις τίποτα άλλο παρά συρματοπλέγματα. Είμαστε πολλοί στο κτίριο, δε μπορούμε να φάμε όπως θέλουμε ή να καλέσουμε τις οικογένειές μας. Ο κοινωνικός λειτουργός δεν είναι πάντα εδώ: βρίσκεται το Σάββατο, αλλά όχι την Κυριακή, και έρχεται αργά τη Δευτέρα. Οι άνθρωποι είναι θυμωμένοι, γι’ αυτό αρνούνται να πάνε στο γιατρό» (από συνέντευξη σε εφημερίδα).

«Καλά νέα, όλα όσα λέει το άρθρο είναι αλήθεια. Κάποιοι βοήθησαν τους 3 να δραπετεύσουν, έσπασαν το παράθυρο. Το έκαναν επειδή τα παιδιά που έφυγαν θα απελαύνονταν. Ξέρεις, είναι Αλγερινοί και στη χώρα τους υπάρχει χάος. Οι άλλοι δεν τους ακολούθησαν επειδή νομίζουν ότι δε θ’ απελαθούν και θα κάτσουν 32 μέρες (πριν αφεθούν)».

Δημοσιεύτηκε από Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Both comments and trackbacks are currently closed.
Αρέσει σε %d bloggers: