Άντε και με τις υγείες! Και επισήμως στο μηχανισμό «στήριξης» της Ε.Ε. μπαίνουν τόσο το ΔΝΤ όσο και οι δανειστές (κυρίως τράπεζες), αφού πλέον σύμφωνα με απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. ο θεσμικός τους ρόλος αναγνωρίζεται. Τι, να νιώθουν παρακατιανοί οι δανειστές, να φαντάζει παρείσακτο το ΔΝΤ; Όχι, αυτά είναι ντροπής πράγματα.
Όσο για το αυτί των «κακών» παιδιών της Ε.Ε. τραβήχτηκε αρκούντως με το ποινολόγιο που απειλήθηκε να εφαρμοστεί και αφορά την αφαίρεση ψήφου, σε θέματα που έχουν σχέση με την νομισματική ένωση, από όσα κράτη-μέλη παρουσιάζουν υψηλό έλλειμμα και χρέος. Αλλά και με την θεσμική κατοχύρωση που προβλέπει την διαδικασία ελεγχόμενης πτώχευσης, αλλά και την αποπομπή από την ευρωζώνη.
Και όσοι μιλούν για «πείραμα» μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους γιατί βήμα-βήμα στήνεται ήδη η επόμενη ημέρα, που ενοποιεί κυριαρχικά κέντρα, ελαχιστοποιεί τις διαφωνίες ή τις τριβές σε «ευαίσθητα» ζητήματα. Όσο για τις φθηνές υποσχέσεις του Παπανδρέου για φως στο τούνελ από το 2013, τι να πει κανείς. Μόνο να προσθέσει μια εικοσαετία για να προσεγγίσει κάπως την πραγματικότητα. Και βλέπουμε…