Δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσεις πολιτικό ή ακόμα περισσότερο υπουργό να μιλάει για κάθαρση και νοικοκύρεμα, να μην σκεφτείς από ένστικτο ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα και να μην δικαιωθείς «εν τω άμα και το θάμα».
Στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για τον αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Άμυνας Π. Μπεγλίτη, που δήλωσε σχετικά με τις συμφωνίες για τους εξοπλισμούς περασμένων ετών: «Κάποιοι έγιναν πλούσιοι. Κάποιοι έγιναν πλούσιοι και βρίσκονται εντός και εκτός του Πενταγώνου». Και ποιοι είναι αυτοί που πλούτισαν; Εδώ ο κ. υπουργός σφυρίζει αδιάφορα και θυμάται την διάκριση εξουσιών: «Δεν είμαστε εισαγγελείς, δεν είναι η δουλειά μας να είμαστε εισαγγελείς, αλλά δεν ξέρει ο κόσμος τι γινόταν έξω; Εμείς αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι να νοικοκυρέψουμε τα πράγματα. Στόχος μας είναι να καθαρίσουμε το παρελθόν και να κοιτάξουμε μπροστά».
Μωρέ ο κόσμος το έχει τύμπανο και εσείς κρυφό καμάρι, αλλά αλλού βρίσκεται το ζουμί. Τώρα, λοιπόν, που ακόμα και Ντανιέλ Κον Μπεντίτ (ναι, ο ίδιος είναι που στήριζε τους ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία) συμβουλεύει (να μην πούμε σχεδόν απαιτεί) το ελληνικό κράτος να περικόψει τις αμυντικές δαπάνες, τώρα που η λεγόμενη ελληνο-τουρκική προσέγγιση περιλαμβάνει στο όλο πακέτο και περιορισμούς σε κάποιες αμυντικές δαπάνες (το μοίρασμα του Αιγαίου απλά απομένει να ανακοινωθεί «εν ευθέτω χρόνω»), βγαίνει και ο Μπεγλίτης να μιλήσει για κατασκευασμένες δαπάνες στα εξοπλιστικά και τρελές μίζες εντός και εκτός Πενταγώνου.
Όσο για τον Τσοχατζόπουλο μάλλον δεν τον γνωρίζει ούτε εξ όψεως. Τι κάνει δηλαδή ο Μπεγλίτης με άλλα λόγια; Προετοιμάζει το έδαφος για γενναίες περικοπές εν όψει της ανακοίνωσης του προϋπολογισμού, που καταρτίζει η Τρόικα και τις οποίες θα εμφανίσει ως εθνικό συμφέρον, όπως ως εθνικό συμφέρον ανακοίνωναν οι όμοιοι του τα μυθικά ποσά που ψήφιζαν εν χορώ οι εθνοπατέρες για το αμυντικό «καλό μας» τόσες και τόσες δεκαετίες.
Φυσικά ο αγύρτης υπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι ανάμεσα σ’ αυτούς που πλούτισαν από τις κατασκευασμένες αμυντικές δαπάνες βρίσκονται οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι έμποροι όπλων που κατοικοεδρεύουν στις πρεσβείες των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας, αλλά και του Ισραήλ, οι οποίοι αποτελούσαν και συνεχίζουν να αποτελούν τους κατάλληλους μεσάζοντες για τις κάθε είδους «αγορές του αιώνα».
Οι πρέσβεις, λοιπόν, των συγκεκριμένων κυρίως κρατών όπως είναι γνωστό επισκέπτονταν –με ή χωρίς την συνοδεία στελεχών ή εκπροσώπων των κρατικών ή μη εταιρειών που εμπορεύονται κάθε είδους όπλα– τον εκάστοτε υπουργό, διαφήμιζαν την πραμάτεια τους και έθεταν τις απαιτήσεις τους, αφού πρώτα εκτιμούσαν καταλλήλως τις αμυντικές δαπάνες της μικρής αλλά «απαραίτητης» συμμάχου και φίλης χώρας.
Ο Μπεγλίτης βέβαια κάνει τον τιμητή και τον καμπόσο εκ του ασφαλούς γιατί επίσης γνωρίζει ότι καμία έρευνα και καμία εξεταστική δεν πρόκειται να προχωρήσει ούτε βήμα αφού θα σκοντάψει πάνω σε ζητήματα «που άπτονται της εθνικής ασφάλειας».Και έτσι ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Άλλωστε, η εξουσιαστές έχουν στην καβάντζα πολλούς τρόπους να αλληλοκαλύπτονται και παράλληλα να συντηρούν τις ψευδαισθήσεις στους καταπιεσμένους. Ψευδαισθήσεις που ενισχύονται με προτροπές για καταγγελίες, «αποκαλύψεις», ανακρίσεις, εξεταστικές και παραεξεταστικές,
Πάνε εκείνες οι παλιές εποχές που για να γίνουν πιο πειστικοί στους υπηκόους τους και για να ξεκαθαρίσουν τις γραμμές τους από όσους στέκονταν εμπόδιο στο προχώρημα των γενικότερων συμφερόντων τους και για να κατασιγάσουν την κοινωνική οργή, δίκαζαν κι έστηναν στο τοίχο μερικούς από τους «ακάθαρτους».
Τώρα, ακούει κάποιος για κάθαρση και στην πράξη βλέπει τη βρώμα να αυξάνεται. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι το ότι η κυριαρχία νοιώθει ή πιστεύει πως είναι αρκετά ισχυρή, κάτι που την κάνει να γίνεται όλο και πιο αναίσχυντη απέναντι στους σκλάβους της.
Μέχρι που θα έρθει η στιγμή που θα πληρώσει το τίμημα για τις δικές της αυταπάτες…