Και ξάφνου προβάλλονται ως «αναγκαίοι», «ωραίοι», και «άφθαρτοι» ή μη αναγνωρίσιμοι υποψήφιοι για τους δήμους και τις περιφέρειες. Τους «ανακαλύπτουν» σωρηδόν οι κομματικοί μηχανισμοί πάσας απόχρωσης. Κράζονται μάλιστα δεόντως και συστηματικά οι αντιρρησίες αυτών των επιλογών ως συντηρητικοί και συστημικοί, αφού πολεμούν τις «σωτήριες» υποψηφιότητες με επιχειρήματα του είδους «αυτοί δεν είναι αναγνωρίσιμοι, δεν τους προβάλλουν τα ΜΜΕ, δεν έχουν τις δέουσες προσβάσεις στους κομματικούς μηχανισμούς κοκ».
Ποιο είναι το ζητούμενο μ’ αυτού του είδους τις υποψηφιότητες; Μα η προσέλκυση στις κάλπες τόσων και τόσων ανθρώπων, που έχουν σιχαθεί τα κόμματα και την πολιτική και αυτή τη φορά δεν θα συγκινηθούν ούτε από το παραμυθάκι, που ωραιοποιεί τις λεγόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Στόχος ακόμα είναι η πίττα αυτών των κρίσιμων –για πολλούς λόγους και για κάθε κόμμα και για την ίδια την πορεία της εφαρμογής του Μνημονίου–, εκλογών να μοιραστεί με διαφορετικό πρόσχημα από εκείνο που θα σηματοδοτούσε η αποκλειστική αναφορά στην εφαρμογή του Μνημονίου και στους «πολέμιους» της. Έτσι ο πρώην Συνήγορος του Πολίτη προβάλλεται ως ένας άνθρωπος «μορφωμένος, με διεθνή παρουσία, αποφασιστικότητα και μεθοδικότητα, που πέτυχε παντού από όπου και να πέρασε».
Το δόλωμα έχει ριχτεί. Να δούμε πόσοι θα τσιμπήσουν…
Anarchy press gr 