Όταν τα ιδεολογήματα περί αυτοδιάθεσης, ελεύθερων επιλογών, ναρκωκουλτούρας, σεξοκατανάλωσης και «δικαιωμάτων», γίνονται νόμοι του κράτους, τότε οι πολιτικοί, οι μπάτσοι και οι δικαστές μπορούν να παίξουν στην ταινία το ρόλο του καλού… Έτσι, με τις δηλώσεις του εισαγγελέα, τα ναρκωτικά «χωρίζονται» σε «μαλακά» και «σκληρά», με τον έλεγχο της αστυνομίας και την αρωγή άλλων οργανισμών και των ειδικών, η εξαθλίωση και ο καταναγκασμός του αγοραίου έρωτα γίνεται επιλογή με υγειονομικούς κανόνες, η παραγωγή και η χρήση ναρκωτικών ουσιών βασίζεται στην αγροτική παράδοση…
Ο κοινωνικός έλεγχος και η καταστολή επιτυγχάνονται μέσα από τη νομιμοποίηση και τη μαζική κατανάλωση ναρκωτικών, την τεχνοκρατική αντίληψη για την εξαθλίωση και τον εξευτελισμό των ανθρώπινων κορμιών και του έρωτα ως είδος και μέσον εμπορίου. Από εκεί και πέρα τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο εύκολα για τους κάθε είδους εξουσιαστές, διαφημιστές και εμπόρους και, εννοείται, για το κράτος…