Τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρα. Η ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) χαιρέτισε με μεγάλη ικανοποίηση την ανακοίνωση όσων θα επιβληθούν χαρακτηρίζοντάς τα «πειστικά πρόσθετα και μόνιμα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής», ενώ το ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) μίλησε για «ουσιαστικά μέτρα» και «πολύ ισχυρό δημοσιονομικό πακέτο».
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις του εκπρόσωπου της γερμανικής κυβέρνησης, που δήλωσε ότι τα μέτρα είναι «ανάλογα των προσδοκιών και των διαβεβαιώσεων της Ελλάδας προς τους Ευρωπαίους εταίρους της». Από την «ισχυρή Ελλάδα» του Σημίτη με το ισχυρό νόμισμα του 2001 στα «πρόθυρα της χρεοκοπίας» και στα χειρότερα μέτρα που έχουν επιβληθεί μεταπολιτευτικά και μάλλον όχι μόνο.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: τα μέτρα όχι μόνο δεν είναι προσωρινά αλλά θα έχουν και συνέχεια. Δεν αφορούν μια συγκεκριμένη κατηγορία, όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά θα επεκταθούν και στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Το ίδιο ισχύει και για χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, όσες τουλάχιστον δεν έχουν βάλει λουκέτο εδώ και χρόνια, καθώς δεν μπορούν να αντέξουν καν τα λειτουργικά έξοδα.
Και όμως, συνδικαλιστικά στελέχη του Πασοκ φαίνεται ότι έχουν πλήρη συναίσθηση. Τι ανακάλυψαν; Ότι υπάρχει πρόβλημα πολιτικής και ιδεολογικής σύγχυσης στο κόμμα. Τι να πει κανείς! Άλλα μεγαλοστελέχη όπως η υπουργός Υγείας Μ. Ξενογιαννακοπούλου και η υπουργός Αγροτικής ανάπτυξης Κ. Μπατζελή που δεν έχουν τέτοιες «ανησυχίες», επεσήμαναν την ανάγκη να δοθεί προσοχή στις κοινωνικές αντιδράσεις που αναμένεται να υπάρξουν «ώστε να μην μετουσιωθούν σε μαζικό κίνημα».
Το ίδιο ακριβώς ζήτησε και ο Καρατζαφέρης αναφέροντας ότι «η χώρα βρίσκεται σε κομβικό σημείο» και ότι προέχει η κοινωνική ειρήνη. Μήπως αυτός τελικά είναι ο δρόμος για τον «εθνικοσοσιαλισμό» και δεν τον είχαν καταλάβει και δεν είχαν οραματιστεί οι ιστορικοί εμπνευστές του;
Πάντως η απογευματινή πορεία του κόσμου (15-16.000 όλοι μαζί) που βρέθηκε τόσο στα μπλοκ του ΠΑΜΕ όσο και στα μπλοκ της ΑΔΕΔΥ και των οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε ήρεμα και ωραία στο ύψος της Ηρώδου του Αττικού αφού επιτράπηκε στους διαδηλωτές να προχωρήσουν στο σημείο αυτό μέσω της Β. Σοφίας.
Στο ύψος λοιπόν των «λουλουδάδικων», όπου παραδοσιακά μπαίνει φραγμός στους διαδηλωτές, οι κλούβες αποχώρησαν στο άψε σβήσε, για να περάσουν οι χιλιάδες διαδηλωτές μπροστά από το κοινοβούλιο χωρίς καν να σταθούν για να φωνάξουν ένα σύνθημα. Τελικά, πέσανε μετρημένες πέντε παλουκιές πάνω στις ασπίδες κάποιων κρανοφόρων των ΜΑΤ οι οποίοι το ίδιο βαριεστημένα απάντησαν με μετρημένες δύο φυσουνιές δακρυγόνων και η πρώτη απάντηση στα «χειρότερα μέτρα όλων των εποχών» πέρασε στην ιστορία για την «δυναμικότητά» της…