Συνεντεύξεις, «εκπρόσωποι», προβοκατορολόγοι κτλ.

Αν δει κανείς και ακούσει εκπομπές και κανάλια τις τελευταίες μέρες με αφορμή τις κινητοποιήσεις για την επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου πέρσι, θα διαπιστώσει το μένος των εξουσιαστών για τις κοινωνικές κινητοποιήσεις, τις ακηδεμόνευτες διεργασίες κτλ.

Τι να πρωτοπεί κανείς για όσα έχουν ακουστεί από ειδήμονες κι αναλυτές;

Τι να πρωτοθυμηθούμε; Την Κανέλλη να λέει «συλλάβετε τους βανδάλους» και «τα ρίχνουν στους ποινικούς για να μην αποκαλυφθεί ποιοι κρύβονται πίσω απ’ τους ταραξίες», το Βούγια να υμνεί την αριστερή διαδρομή των Εξαρχείων και να οραματίζεται τα Εξάρχεια σαν «Πορτομπέλο, σα Μονμάρτη με γεμάτα μαγαζιά και γραφεία την ημέρα και μετά μέχρι το βράδυ τον κόσμο να πίνει τον καφέ του» (!!!) – φαίνεται είναι φανατικός λάτρης των cafe ο συγκοινωνιολόγος Βούγιας -.

Να θυμηθούμε τον εκπρόσωπο κάποιας «Επιτροπής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων» (Αλεξάτος μάλλον λέγεται) να συνομιλεί στα κανάλια με το Βούγια και να υμνεί τα κινήματα πόλης;

Να θυμηθούμε τους διάφορους «αυθόρμητους» με μαντήλι στο πρόσωπο και κουκούλα, όπως ένας «Πέτρος-γνωστός άγνωστος» (αν το πιστέψουμε) που προσπαθεί να εξηγήσει γιατί «τα σπάει» σ’ αυτούς που καθημερινά εξαπατούν τον κόσμο, τα τηλεοπτικά κανάλια;

Και προς τι αυτός ο ζήλος για συνεντεύξεις με «ταραξίες»; Μήπως θέλουν μια συναδέλφωση του Κάιν με τον Άβελ; Γιατί τι συμπεράσματα μπορεί να προκαλεί η αντιπαραβολή της «ανθρώπινης» πλευράς ενός κουκουλοφόρου που τα σπάει σε πορείες με έναν κουκουλωμένο ΜΑΤατζή, που εμφανίζεται στο ακριβώς επόμενο πλάνο να προσπαθεί να δώσει κι αυτός την «ανθρώπινη» πλευρά του;

Μήπως ενημερώθηκε ο «σύντροφος Πέτρος» ότι τη στιγμή που θα προβάλλουν τη φάτσα του στην εκπομπή του Θεοδωράκη, από δίπλα θα προβάλλουν κι ένα μπάτσο;

Εμείς ξέρουμε ότι το κράτος προσπαθεί απεγνωσμένα να εμφανίσει ή/και να βρει διάφορους «αξιόπιστους» συνομιλητές, διάφορους εκπροσώπους, με σκοπό να αποσπάσει και να δημιουργήσει σύγχυση, αποπροσανατολισμό και εν τέλει να αφομοιώσει κάθε εξεγερτική διάθεση.

Γιατί «όταν δε μπορείς να σκοτώσεις κάτι, φίλα του το χέρι…».

Ή μήπως είναι καιρός για παιδιαρίσματα;

Δημοσιεύτηκε από Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ