Εικοσιτρία κόμματα και 3.905 υποψήφιοι για τις εκλογές του κυνοβουλίου απευθύνονται σε 10.000.000 ψηφοφόρους – υποτελείς
Με απλά μαθηματικά …3905 κρατιστές ζητούν να υποτάξουν μέσω των εκλογών 10.000.000 καταπιεσμένους… To ζητούμενο για τα υποψήφια κώμματα και αποκώμματα είναι να ξαναμοιραστούν την εξουσία.
Να εγκλωβίσουν τους ανθρώπους και να συνεχίσουν το έργο της εξόντωσης με όλα τα μέσα.
Για αυτούς το στοίχημα παίζεται με τα κεφάλια μας πρώτα και μετά, στοχεύουν στο να ανατρέψουν την απαξίωση που έχουν κερδίσει επάξια και να καταλαγιάσουν την οργή που εκφράστηκε και μέσα από την τεράστια σε αριθμό απουσία των ανθρώπων από τις κάλπες στις ευρωεκλογές του Ιουνίου.
Με δεδομένη την απαξίωση τους από το σύνολο των ανθρώπων και την επισφράγιση αυτής της πικρής τους διαπίστωσης με το τελευταίο ευρωβαρόμετρο, που σημειώνει ποσοστά 85% δυσαρέσκειας και απαξίας σε θεσμούς και κόμματα.
Ξαναπροσφεύγουν στις κάλπες, για να μπορέσουν να συνεχίσουν.
Αυτή η προεκλογική περίοδος, διέφερε αρκετά από τις προηγούμενες, έλειψαν οι συνηθισμένες ψέυτικες υποσχέσεις, κανείς δεν πλειοδότησε… Αντίθετα, όλοι προετοιμάζουν το έδαφος για τα δεινά που θα προκαλέσουν.
Ακόμα και τα «αριστερά» κώμματα αρκέστηκαν στο ρόλο τους, του ρυθμιστή και του δήθεν αναχώματος στη προστασία των «δικαιωμάτων» των κοινωνικών ομάδων…, η οικονομική κρίση ανασφάλεια και η ομηρεία που συνεπάγεται είναι πρόσφορο έδαφος και για την ανάδειξη της ανάγκης της ησυχίας-τάξης και ασφάλειας που δήθεν απειλείται…
Έτσι σε αυτή τη προεκλογική περίοδο η «αντί»-τρομοκρατική υπηρεσία προχώρησε σε συλλήψεις με τον αντιτρομοκρατικό νόμο.
Από την άλλη οι μετέχοντες υποψήφιοι στη προεκλογική αρένα των τηλεοπτικών διαλόγων, άλλαξαν ρόλους και έδειξαν συναίνεση, συμφώνησαν μεταξύ τους, ότι αυτό που προέχει είναι να ξανακερδίσουν τη χαμένη εμπιστοσύνη των ανθρώπων και να τους επαναφέρουν στη τάξη… Τα λόγια τους λίγο διαφέρουν.
Τα δυο μεγάλα κωμματα είναι γνωστά, πλέον, για τις θέσεις τους και τις πράξεις τους, αφού έχουν κυβερνήσει, εναλλασσόμενα.
Ιστορικά, όμως, έχει αποδειχτεί ότι και όταν η αριστερά συγκυβερνά δεν αλλαζει τίποτα προς το καλύτερο για τους ανθρώπους.
Το ΄44 είναι πρόσφατο, πιο πρόσφατο και το ΄89. Αυτό που συμβαίνει όταν συγκυβερνά ΚΑΙ η αριστερά είναι τα πράγματα να γίνονται ακόμα χειρότερα… , ενώ με αυτό το τρόπο οι εξουσιαστές γίνονται ικανότεροι στο προχώρημα των σχεδιασμών τους.
Για αυτούς τους λόγους αλλά και για πολύ περισσότερους, τα ψεύτικα διλήμματα περί χαμένης ψήφου μέσω της αποχής και ανάγκης ενδυνάμωσης της αριστεράς για τη δήθεν διασφάλιση των κοινωνικών αγώνων, είναι βέβαιο ότι δεν μας αφορούν.
Η άρνηση της συμμετοχής στις εκλογικές διαδικασίες όποιες και όποτε είναι αυτές, είναι μια ουσιαστική πράξη ανυποταξίας στις συνθήκες σκλαβιάς και δεν ανταλλάσσεται με άλλες εναλλακτικές ή μη μορφές εξουσίας.
Γι’ αυτό και σε αυτές τις εκλογές:
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.
Anarchy press gr 