Δυο πιτσιρίκια 8 και δέκα χρονών κρατούνται φρουρούμενα στο νοσοκομείο του Κιλκίς μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο ίδρυμα αναμόρφωσης και λοβοτομής να τα «φιλοξενήσει». Έβαλαν φωτιά σε μια μοτοσυκλέττα και το κράτος με εντολή εισαγγελέα αποφάσισε την απομάκρυνση τους απο τους γονείς τους και τον εγκλεισμό τους σε ίδρυμα. Επίσης, ασκήθηκε δίωξη στους γονείς για παραμέληση εποπτείας ανηλίκων.
Πριν μερικά χρόνια ανάλογη αποκοτιά, θα ισοδυναμούσε στην χειρότερη περίπτωση με ένα χέρι ξύλο από τους γονείς και τη συννενόηση του παθόντα με τους κηδεμόνες τους. Πριν μερικά χρόνια η πράξη τους θα ήταν μια πολύ μεγάλη σκανταλιά και η «τιμωρία» απο τους γονείς θα αρκούσε για να συνειδητοποιήσουν το άστοχο της πράξης τους…
Τώρα πια όμως όχι, τώρα πια ό,τι παλιότερα θεωρούνταν παιδική «αταξία», θεωρείται παρέκβαση από τη κανονικότητα, τώρα πια, η γονέικη φύση, που είναι εξίσου δυνατή σε όλα τα θηλαστικά δεν επιτρέπεται να επεμβαίνει στα μικρά των ανθρώπων, υποκαταστάθηκε από τον εισαγγελέα και τα σάπια χαμόγελα των ΜΚΟ.
Επεμβαίνουν στεγνά και κατασταλτικά, το κράτος και οι ΜΚΟ, για να μην μπορεί να ξεφύγει κανείς. Όταν το κράτος προσφέρει «δικαιώματα», όπως αυτό της «προστασίας των ανηλίκων», αυτό σημαίνει πως επεκτείνει τους τρόπους ελέγχου στις ζωές των ανθρώπων.
Ο Τομ Σώγιερ και ο ΤρελΑντώνης έχουν πεθάνει προ πολλού. Τους σκότωσε η καταστολή και η καταπίεση…